Hayat keşfedilecek şarkılardan ibarettir..Ve hayatımızın şarkısı sürekli değişir.

Cuma, Ocak 28, 2011

Aralık'tan beri..

Kış aylarında turneye çıkan birini dinleyeceğim aklıma gelmezdi hiç. Yağmurlara şarkı söyleyen birini..
Konser afişini görüp okudum öylece, yanımda onu hiç dinlememiş arkadaşımla. Bilmezdim bu kadar tutulacağımı. Şimdi bir sonraki konserini bekliyorum. 
Genelde hayranlık tesadüfen gidilen bir konserle başlar. Benimki gitmediğim bir konserle başladı ve çok önceden bana atfedilmiş bir şarkıyı hatırlayıp sonradan dinlememle.
İşte şarkının sözleri şöyleydi: 

Yolları duvarları geç yavaş yavaş 
Giderken bu kentten bir piç gibi bırak yalnızlığını 
Ve o siyah saçlarını kes yavaş yavaş 
Giderken terkederken savur yüzüne yalnızlığının 

Ve unut ne yaptı sana 
Unut neler anlattı 
Unut ne varsa vazgeçtiğin 

Yüzünde korkularla 
İçinde çığlıklarla 
Kalbinde simsiyahlar 
Nereye gidiyorsun? 

Hep bu şarkılarla 
kıymetsiz dualarla 
Utanmaz bir yağmurla 
Nereye gidiyorsun? 



Çok popüler olmayan ancak belli bir kitlenin dinlediği, bildiği bir şarkıymış bu meğer. Müzikle çok içli dışlı olan ben, Cem Adrian'ı nasıl olmuş da atlamıştım?
Mayıs,2010'da beni memleketime uğurlamak üzere trene bindirmeye gelen biri yazmıştı bunu bir sosyal paylaşım sitesindeki sayfasına. Aylar sonra görüp şarkı sözü olduğunu anlayabildim ancak, kimin diye merak etmedim. Tek bildiğim okuduğumda boğazıma bir şey düğümlenmiş olduğuydu. Kendimi okumuştum bir an için.
Aralık,2010'a gelindiğinde hatırlayabildim ancak bu faili meçhul şarkıyı. Hatırladım ve dinledim.
İşte böyle başladı benim Cem Adrian'a hayranlık serüvenim.
Bir ömür mü sürer bilmem ama, yalnız olduğumu hissettiğim her an benimle olacağını biliyorum artık.


Cem Adrian'ın "Kayıp Çocuk Masalları" adını taşıyan ve Aralık ayının ortalarına doğru çıkardığı son albümü de kasetten cd'ye geçildiğinden beri benim satın aldığım ilk albüm olma özelliğini taşıyor.
Paramı elim titremeden verdiğime yemin edebilirim. Her kuruşunun hakkı temsil ettiğini bildiğim için belki de.
Sesi 5 oktav, ses teli normal bir insanın 3 katı uzunluğunda olan bu insanın buram buram emek kokan albümü çeyizimde yer alacak, eminim buna.
Şimdi onunla ilgili tek hayalim canlı performansını izleyebilmek. Ve keşke şarkı söylerken gözlerini açtığında bir an buluşsa göz bebeklerimiz keşke. Ama zor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder